سلام بر توران، پرزیدنت اردوغان، تنها، اما با صلابت و مقتدر

تردیدی نیست که اتفاقِ سیاستهای ضد تورکی شرق و غرب، از چین تا ینگه دنیا، هریک بدلیلی،مقصودی، و شکلی متفاوت است. آنچه مارکسیست ها، استالینستها، کمونیستها و "ائره مه، توره مههای" متفاوت آنها، در آذربایجان جنوبی برای کتمان آن تلاش میکنند، اینست که در طول تاریخ،روسیه در راس دشمنان عملی، تاریخی، و ثابت ملتهای تورک قرار دارد. هشتاد در صد خاکروسیه امروزی، سرزمین تاریخی تورکان است که بقایای ملل تورک با درجات استحاله متفاوت درآن زندگی میکنند. انگلیس و اختراع جدیدش "صهیونیزم" دلقکهای صحنه استعمار غرب هستند.ولی، نفوذ آنها در قالب های ماسونیزم، غرب گرائی، اسلام ستیزی در تورکیه و حزب CHP ،دشمنی خطرناکتر، ویرانگرتر، و انتقامجو تر از استالین است

توسل و التجایِ مصطفی عصمت اینونو،به ایالات متحده آمریکا، پرزیدنت روزولت، و کُردل هال،وزیر امور خارجه، مورد استقبال کاخ سفید که خود را برای جنگ جهانی دوم آماده میکردند،واقع شده بود. اینونو در قبال حمایت انتخاباتی، به دموکراتهای آمریکا، مستمراً وعدهتجهیزاکراد برای تجزیه تورکیه، و تحریک و تشویق سایر ملیتها، برای حذف هژومونی ملتتورک، و تضعیف وحدت ملی، که آتاتورک خلق کرده بود، میداد. این، در تاریخ معاصر، آغازنفوذ سیاستهای ضد تورکی غرب، صهیونیزم و ماشه مشترکشان "ماسونیزم" در سرنوشتملتهای تورک شد.

اما، در سیاست خارجی، اوضاع تورکیه و شخص پرزیدنت اردوغان، در اوج مقبولیت ومحبوبیت است. نگارنده آنقدر انسان زودباور، خوشبین، و خودفریب نیستم که این مقبولیت ومحبوبیت ها را نشانه ای از اعتقاد غرب، به حقانیت ملت تورک، و شایستگی رهبری آنتصور کنم. آمریکا، اقلا تا ترامپ در کاخ سفید است، تورکیه را جهت آرام کردن پوتین، برایتوافقات بنیادی با روسیه که اجتناب ناپذیر است، و برای جبران ضعف موازنه دلار در برابربریکس، و سدی برای مقابله با نفوذ چین دردنیای اسلام میداند. واروپا، البته به تولیداتوقدرت نظامی و تامین نیاز انرژی و نفت، برای مقابله با روسیه، و جسارت میانجیگری و رهبریشخص پرزیدنت اردوغان نیازمند است.

ابراز اعتماد، و اتکا آمریکا به شخص پرزیدنت اردوغان و آرتش قهرمان تورکیه، نه سودایهمدلی و همفکری، بلکه مولود نیاز جهان غرب به همسوئی با تورکیه در مقابله با مشکلاتپیش روست. معاون ترامپ که سراپا طرفدار اسرائیل است و خوب میداند که اسرائیل تورکیه رادر پروسه صلح فلسطین – حماس نمیخواهد، اما با صراحت میگوید: "آمریکا باور دارد کهترکیه می‌تواند (نقش سازنده‌ای) ایفا کند" و ضمن تشکر ازکمک‌های پیشین این کشورقدردانی، می افزاید: "که سابقه همه طرف‌ها حاوی مواردی است که ممکن است برای دیگرانناخوشایند باشد". صدر اعظم آلمان طرفدار اسرائیل و مخالف دیرین و سرسخت عضویتتورکیه در اتحادیه اروپا، میگوید: "ما تورکیه را در اتحادیه اروپا میخواهیم"

در این وانفسای شیادان دنیای سیاست، من به ضرس قاطع، به تنها کسی که "خوب" میشناسم ودهه ها با افکار و شخصیتش مستقیماً و شخصاً آشنا هستم، جناب تام باراک است . او با اتکا بهنفوذ و تاثیر خود، این سیاست را به کاخ سفید قبولاند، و علناً بعنوان نماینده تام الاختیار آمریکادر تورکیه – سوریه و خاور میانه تصریح کرد که غرب به خاور میانه خیانت کرده است و ما،از این ببعد، تفنگ و پرچم بدست هر قبیله ای نخواهیم داد. این تغییر صد وهشتاد درجه از عشقبازیهای پنجسال پیش ترامپ با مظلوم کوبانی و تمویل و تسلیح او بود. او تکراراً به نقش تورکو تورکیه در حفظ صلح و آبادانی خاورمیانه اشاره و آنرا عملاً تنها نسخه ایالات متحده در منطقهاعلام کرد.

جوانان امروز که در بیست سال اخیر تنها ترقیات و رکوردزنی های تورکیه را میخوانند، لازم استبدانند که من وقتی با یکی از دوستانم بنام دکتر کمال درویش در تورکیه ملاقات کردم، در آنزمانبعد از یکعمر سابقه مدیریت اقتصادی جهانی، وزیر اقتصاد بلند اجویت بود او خیلی ساده، ترسیمکرد که: "علی، حقوق ارتش را پنتاگون میدهد، کارمندان دولت را IMF و اگر پلاژ یا هتلی ساختهشد بانگ جهانی تمویل میکند، این اقتصادیست که من تحویل گرفته ام" امروز تورکیه کانالاستانبول را راسا میسازد که بیشتر از مجموع کانال های سوئز و پاناما (یک بیلیون متر مکعب)خاکبرداری، و نیم میلیون شغل، و هشت بیلیون درآمد ایجاد کرده است. من از مرکزیت انرژی،دالان های حمل و نقل، تولیدات نظامی و صنعتی، رکورد صادرات، صحبت نمیکنم. امروز،تمام دنیا ناچار از قبول تورک و تورکیه است. امروز، چشم امید دنیای غرب در تمام زمینه ها ازتولیدی تا نظامی، به وزنه سنگین تورکیه دوخته شده و عملاً آرزوی شرق هم چیزی جز تعاملبا تورکیه نیست، و شانس بهتری ندارد. اروپا و آمریکا با وجود تمام بی اعتمادی و سردیروابط با همدیگر متفقاً آرزو دارند که در غایت، و پیش از آغاز جنگ جهانی سوم، تورکیهموجبات صلح روسیه و اکراین را پایان دهد. و آرزوی آمریکا اینست که تورکیه با رهبری جهانتورک و اتفاق اجتناب نا پذیر آن با دنیای اسلام، از نفوذ سریع چین در شمال افریقا، و خاورمیانه ممانعت کند. و سران غرب و پوتین میدانند که وزنه تورکیه در تعامل این دو، تنها عاملتعیین کننده و سرنوشت ساز است.

ساده تر، و صریح تر بنویسم، از دیدگاه رهبران دنیای غرب، اگر پرزیدنت ترامپ مدعی مصالحه وآشتیگری است، بدون تردید پرزیدنت اردوغان نه یک مهره آلترناتیو، بلکه پرچمدار شجاع و بیبدیل انقلاب صلح جهانی است، که اتکا غرب و شرق به اقدام او بسته، و امیدشان به قدرت انکارناپذیر او دوخته شده است. تا جائیکه، وقتی ترامپ در تایید و مقبولیّت رئیس دولت موقت سوریهسخن میگوید محکم ترین استدلالش اینست که احمد الشرع را به معتمد پرزیدنت اردوغان بودن،توصیف کرده، و اضافه میکند اردوغان مردی است که میداند چکار میکند. دنیای غرب بیشتر ازشرق، به دنیای تورک، و ممالک مسلمانِ احتمالاً غیر عرب، نیاز دارد.

من تورکان تورکیه را ستون فقرات ملل تورک جهان میدانم همانطور که تورکان ایران را "حلقهمفقوده دنیای تورک" میشناسم.لذا اقتدار تورکیه، صرفنظر از پروژه های غرب، ماسونیزم، صهیونیزم، صلیبیون، در یکدنیای مستقل از دسیسه های اجانب، باید موجب رضایت و شعف ما تورکان ایران گردد.کوچکترین دلیلش اینست که اگر نوری پاشا و انور پاشا نبودند، امروز من و شما در خانههایمان آذربایجان، چه شمال چه جنوب، خوش نشین دشمنانمان بودیم، نه صاحبان آن.لذا اقتدار تورکیه، بیمه بقای ماست و تاریخ آنرا صمیمانه بثبوت رسانده است. منافعدشمنانمان، از ایرانشهری، یهود زادگان اصفهان و یزد، استعمار انگلیس، سیاستهایامپریالیزم روس این مودت را بر نمیتابد، چون بنفعشان نیست.

من امروز وقتی میشنوم اخیراً در تورکیه منبع گازی کشف شده برای نیم قرن نیاز تمامتورکیه کافی است، همانقدر خوشحال میشوم که وقتی از توفان نمک در اطراف اورمیه خبرمیگیرم دلم میشکند.

ما امروز تاوان خطائی را پس میدهیم که یک قرن پیش بعضی رهبران جامعه آذربایجانفریب دشمن را خوردند و به غریزه "لمن الملک هذاالیوم"، با تیشه بر ریشه تورک و قاجارزدند و بخیال خود نو آوری کردند. بمصداق کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من.وسوسه انگلیس، تحریکات داشناکیون انجمن غیبی، سخنرانی های تقی زاده، تئوری‌های تقیارانی، همه برای این تهلکه ای بود که حالا در آن هستیم.

در شعار های خشک و بیمصرف، ادعا میکنیم که "تورکون، تورک دن سورا دوستو یوخ"،اما از محمد سلمان جیره میگیریم، از ماموران موساد متنعم میشویم از جاسوسان دستگاههایآمریکا، و انگلیس و روس، و ماموران اطلاعات ایرانشهری ها، یعنی تمام دشمنانموجودیّتمان خط مشی میگیریم، و فکر میکنیم برای آذربایجان و ملت تورک کاریمیکنیم.

ما، تا بدنه ملتمان را که خوب میدانیم به حرکات ما بی اعتماد و بی تفاوت هستند، بیدار،آگاه، و تجهیز نکنیم باز مانند ایام مشروطه، خلع قاجار و نصب پالانی، آزادیستان، حکومتملی، و غارتگران اخیر، کلاهمان پس معرکه خواهد بود و ما حتی هوائی برای نفس کشیدن،نخواهیم یافت. هیچ بیگانه ای برای هیچ ملتی حتی در قبال استفاده ابزاری، آزادی، سربلندیو رفاه نیارده است.

ما فرزندان طغرل و نادر، و هم‌تبار مته ها، و آتاتورک ها، هستیم. تا ما برنخیزیم دشمن ازتک و تاز نخواهد نشست. ما "باید" ایرانمان، وطن و یادگار هزار ساله اجدادمان را پسبگیریم، این دین ملی ماست. دشمن اشغالگر البته میخواهد ما قهر کرده، با وعده های دروغآنان سرگرم مسائل انحرافی شده، و عقب بنشینیم.

باز هم خواهیم گفت

دکتر علیرضا امیر نظمی افشار